An Extra Who Wants To Escape The Obsessive Male Lead Bölüm 6

Çevirmen: Anyelaa

 

Aceleyle banyodan çıktığında koridorda birçok insan görebiliyordu. Orada toplanan hizmetkârlar yüzlerinde endişeli ifadelerle bir şeyler fısıldaşıyorlardı.

 

“Neler oluyor?”

 

Vielle onun sorusunu kısa bir süre duymazdan gelerek yanından geçen bir hizmetçiyi yakaladı.

 

“Durum nedir?”

 

Krua tekrar Vielle’ye baktı.

 

Hizmetçiye neler olduğunu sormak yerine önce ona durumu sorduğuna göre, Vielle’nin neler olduğu hakkında bir fikri olduğu anlamına geliyordu. Yine de, bunca zamandır benimle banyodaydı… öyleyse nasıl?

 

Yine de hizmetçinin cevabını duyduktan sonra kafasındaki sorular tamamen yok oldu.

 

“Sonsuz Deniz’de gedik açıldı.”

 

“….!”

 

Argenta ailesinin bir parçası olmasa bile bunun ne anlama geldiğini biliyordu. Sonsuz denizi koruyarak canavarların karaya saldırmasını engellemek Argenta’nın göreviydi.

 

…Ama ihlal mi edilmişti?

 

Krua’nın gözleri hızla pencereye döndü. Karanlık olduğu için hiçbir şey göremese de, canavarlar saldırıya geçip karaya girmiş olsalardı, ortalık bu kadar sessiz olmazdı.

 

“Savunma hattı tamamen aşıldı mı?”

 

Vielle ciddiyetle sorduğunda, hizmetçi sadece başını salladı.

 

“Öyle değil.”

 

Hizmetçi bir şeyler söylemeye çalışırken Krua’ya baktı. Yabancıların önünde konuşup konuşamayacağını düşünüyordu.

 

Krua burada ev sahibesi olacak yaştaydı, bu yüzden yakında boşanacağı konusunda sessiz kalırken mükemmel bir ev sahibesi gibi davranmak zorundaydı. Başka bir deyişle, sırf hizmetçi ona bakıyor diye kenara çekilmesine gerek yoktu.

 

Bu nedenle, kollarını kavuşturarak hizmetçiye baktı ve ayrılmaya niyeti olmadığını gösterdi.

 

“…Üçüncü bölgeyi istila eden iki canavar grubu vardı. Üçüncü bölgeye saldıran grupta normalden çok daha fazla canavar vardı.”

 

Hizmetçi devam etti.

 

Krua hizmetçiyi dinlerken ‘Bu malikânedeki bir hizmetçi şövalye olmamasına rağmen savaş alanı hakkında nasıl bu kadar çok şey bilebilir’ diye düşündü.

 

Bir hizmetçinin konu hakkında bilgi sahibi olmasını hiç beklemiyordu.

 

“Saha komutanı Roa, takviye için asker sayısını kontrol etmemi söyledi, ancak savunma hattı bir anda aşıldı çünkü ikinci grup ezici bir şekilde yüksekti.”

 

Bu hizmetçi kız tek değildi. Görünüşe göre şövalyeler, hizmetkârlar ve diğer hizmetkârlar da bunun farkındaydı.

 

“Canavarların sayısı normalden çok daha fazlaydı.”

 

“Evet, olay yerindeki insanlara göre, bir grup canavar güçlerini birleştirmiş gibi görünüyor.”

 

Ah, bu ona bir şey hatırlattı.

 

Orijinal hikâyede, canavarların sonsuz denizdeki hareketlerinin nasıl olağandışı olduğuna dair bir açıklama vardı.

 

Vielle hizmetçinin sözleri karşısında kaşlarını çattı.

 

“Savunma aniden aşılmış gibi görünüyordu, peki bununla nasıl başa çıktılar?”

 

Hizmetçi hafifçe eğildi ve cevap verdi.

 

“Günahkâr Roa, sorumlulukları nedeniyle canavarların ortasına düştü. Onlar saldırırken, savunma hattını yeniden inşa etti…”

 

Ondan sonra ne dediğini duyamadı.

 

…Sinner?

 

Daha önce Roa’nın saha komutanı olduğunu söylememiş miydi?

 

“Anlıyorum. Takviye nerede?”

 

“Çoktan gittiler.”

 

Hizmetçi böyle söyleyerek başını kısa bir süreliğine eğdi ve geri çekildi.

 

Krua hizmetçinin kendisine ve Vielle’ye bakışını izledi.

 

“O neden bir günahkâr?”

 

Bunu anlayamıyordu. Orijinal hikâyeyi okuyan kendisi bile içeri bir sürü canavarın gireceğini bilmiyordu. Peki burayı savunan bir kişi bunu nasıl bilebilirdi? Bu doğal bir felaketten başka bir şey değildi. Bu onların sorumluluğu değildi.

 

Yine de Roa bunun kendi sorumluluğu olduğunu düşündü ve canavarları engellemek için kendini ortaya attı.

 

Ona göre bu asil bir fedakârlıktı. Yine de ne Krua’nın arkasına baktığında gördüğü Vielle’nin ifadesi ne de diğerleri Roa’nın fedakârlığını onurlandırıyor gibiydi. Aksine, normal bir şeymiş gibi görünüyordu.

 

“İşini düzgün yapmadı. Kendini içeri atıp zaman kazanmasaydı Argenta’nın davranış kuralları nedeniyle daha ağır bir şekilde cezalandırılacaktı.”

 

Vielle’in sözleri karşısında biraz kaşlarını çattı. Vielle sakin bir sesle konuşmadan önce oldukça dağınık elbisesini düzeltti.

 

“Alors’ta bu tür bir durumla hiç karşılaşmamış olmalısınız, bu yüzden garip hissetmiş olmalısınız.”

 

Hizmetçilere eliyle işaret ettiğinde, koridorda fısıldaşanlar uzaklaştı. Artık koridorda sadece onlar vardı ve Vielle tekrar ağzını açtı.

 

“Bana neden günahkâr olduğunu mu sordunuz?”

 

Kısa bir süre başını salladı.

 

İşini düzgün yapmadığı doğru muydu? Ve eğer kendini atmasaydı, Argenta Yasası uyarınca daha ağır bir şekilde cezalandırılacak mıydı…?

 

Bu onun anlayışının ötesindeydi.

 

“Argenta’nın mutlak bir davranış kuralları vardır,”

 

Dedi Vielle ona bir şövalye gibi eşlik ederken.

 

“Yap ya da yapma.”

 

O devam ederken, Krua bu sakin sözleri duyunca gözlerini kocaman açtı.

 

Bu daha önce duyduğu ve gördüğü bir şeydi. Orijinal hikâyede Argenta’dan bahsederken kurulan ilk cümle tam da buydu. Gelişigüzel geçiştirilen bir cümle olsa da, bu durumda duymak acımasız hissettirdi.

 

“Yani, eğer işlerini düzgün bir şekilde bitirmedilerse… bu yapmamakla aynı şey mi?”

 

Ya yaparlar ya da yapmazlar.

 

Kız kelimeleri düşünerek sorduğunda Vielle güldü.

 

“Çabuk anlıyorsun.”

 

…İşlerini düzgün yapmadıkları takdirde hayatlarını feda etmeleri doğalmış gibi görünüyordu.

 

İşlerini yapmak için hayatlarını feda etseler bile günahkâr olarak kalacakları bir yerdi. Tüylerinin yeniden diken diken olduğunu hissetmesinin nedeni doğrudan banyodan çıkması değildi. Bu düşünce yüzünden oldu.

 

Dudaklarını büzdü.

 

Birden Diello’nun gülümsemesini hatırladı. Orijinal hikâyeye göre, dost canlısıydı. Ancak Argenta ailesinin dinamikleri onun arkadaş canlısı imajından tamamen farklı görünüyordu.

 

Böyle bir yerde, arkadaş canlısı kişiliği oldukça zehirli olabilirdi. Orijinal hikâyedeki Diello Argenta’yı düşünmek onu biraz incitmişti. Romanı tam olarak okumamış olsa da, onun neler yaşadığını hayal edebiliyordu.

 

O dost canlısı ve iyi huylu Argenta’nın altında acı çekmiş olmalıydı.

 

Alors ve Argenta aileleri hayatı bir hiç olarak görüyorlardı. Krua, onun masum gülümsemesini ve bu ailenin nasıl çalıştığını görünce biraz hasta hissetti.

 

* * *

 

 

“Peki ya Roa?”

 

O sırada Diello Argenta da olaydan haberdar edildi. Tabii ki, Krua Alors’un aldığından çok daha derinlemesine bilgi verildi. Örneğin, ne türden kaç canavarın geldiği ve saha komutanı Roa’nın onları durdurmak için kendini nasıl attığı.

 

“Argenta’nın gücüne rağmen kendini ölüme sürükledi.”

 

Argenta’nın gücü… Üç dük ailesinin her biri ateşi, suyu ve rüzgârı kontrol etme gücüne sahipti. Bu dış dünya tarafından biliniyordu ama bilinmeyen başka bir şey daha vardı.

 

Her bir ailenin liderine bağlılık yemini eden bir kişi, liderin kendisi gücünü kazanana kadar kendi ailesinin yeteneğini kullanabilirdi.

 

Açıkçası, güçleri aile reisinin ne kadar güçlü olduğuna bağlı olsa da, aile reisinin aldığı güçten çok daha zayıftı, bu yüzden hepsi güçlü bir aile reisi istiyordu. Ve şimdi, Ferro’su olmayan Diello Argenta, üçünün en zayıfı olarak biliniyordu.

 

Yine de Diello Argenta’nın hedeflediği şey tam da buydu.

 

“Peki ya ceset?”

 

Diello yüz ifadesini değiştirmeden sorduğunda, bunu bildiren şövalye bir süre sessiz kaldı.

 

“Yakında icabına bakılacak.”

 

Diello hemen, “Onu sonsuz denizin tam önüne gömün,” diye cevap verdi.

 

Günahkâr Roa’nın öldükten sonra bile sonsuz denizi koruyabilmesi için bu yapılmalıydı.

 

“Evet.” Şövalye cevap verdi ve geri çekildi.

 

“Üçüncü bölgede yeni bir komutana ihtiyacımız olacak.”

 

Diello konuştu ve birden aklına gelini geldi. Banyoda olduğunu ve bunu duyunca şaşırdığını söylediler. O da anlamamış gibi masum bir ifadeyle neden günahkâr olduğunu sormuş.

 

“Gelinimle ne yapmalıyım?”

 

Adam sessizce güldü.

 

Krua Alors düşündüğünden daha masumdu.

 

* * *

 

Her ailenin ev sahibesi, ailesinin iç işlerinden sorumluydu. Buna ek olarak, ailenin yüksek sosyetedeki dış imajını yönetmeleri ve ortalıkta dolaşan söylentilerden haberdar olmaları gerekiyordu çünkü bunlar ev sahibesinin yeteneğinin ne kadar iyi olduğunu ölçebilirdi.

 

Krua bir süreliğine Argenta’da yapması gereken tek şeyin bu olduğunu düşündü. Ama Argenta düşündüğünden de tuhaf bir aileydi.

 

“İş…?”

 

Düğün hazırlıkları sürerken, Vielle, konağın kahyası ve hizmetçisi, her biri ona ev sahibesinin işini anlatmaya başladı. Elbette henüz resmen Argenta Düşesi olmamıştı ama onun Ferro’su olarak bilindiği için gerçek Ferro gelene kadar bu pozisyonda olacaktı.

 

Açıkçası, bu yüzden sadece hafif işler yapacağını düşünüyordu.

 

Başkalarını Krua gerçek Ferro’ymuş gibi kandırmak zorunda kalsa da Argenta hakkında çok fazla şey bilmek istemiyordu. Argenta’dan çok fazla bilgiyle çıkarsa, orijinaliyle aynı sonu yaşayacaktı.

 

O zaman Alors tarafından değil, Argenta’nın eliyle ölecekti. Bu, Argenta’nın temizlikçisi Vielle aracılığıyla yapılacaktı.

 

“Evet. Ev sahibesi olarak sorunsuz bir şekilde ilerleyebilmen için Argenta tarafından organize edilmesi gereken şeyleri bilmen gerekiyor.”

 

Ancak Vielle ona Argenta hakkında çok fazla şey öğretiyordu.

 

Özellikle de her üç dük ailesinin de yeraltı dünyasında nüfuz sahibi aileler olduğunu öğrenmişti. Buna Alor’un işi diyordu ama ona Argenta’nın ‘işini’ öğretmek, aile hakkındaki gerçeği ona açıklamaktan farksızdı.

 

“Bana öğretebilir misin?”

 

Tuhaf olduğu için Vielle’ye tekrar sordu ama Vielle tereddüt etmeden cevap verdi.

 

“Evet.”

 

Sonra hafifçe gülümsedi.

 

“Evin reisi bunu istedi.”

 

“…Diello mu?”

 

Krua kaşlarını hafifçe kaldırdı. Onun sahte bir Ferro olduğunu unutmuş muydu? Daha sonra gerçek Ferro geldiğinde istifa etmesi gerektiğini biliyordu, değil mi?

 

“Vielle, katılıyor musun?”

 

İyi biriydi, bu yüzden Diello yerine Vielle’yi dinlemesi gerektiğini düşündü. Argenta’yla bir sorun çıkarsa, onun emri olmasa bile Vielle kendi başına onların boynunu keserdi… Aynı fikirde değildi, değil mi?

 

Yine de Vielle’ye baktığında…

 

Onun yerine sırıttı.

 

“Elbette, katılıyorum.”

 

…Ne?

 

“O zaman sana paralı asker loncasından başlayarak yavaş yavaş öğreteceğim.”

 

Vielle, Krua’nın aklından geçenleri bilmeden aniden Argenta’nın sırlarını açtı. Hayır, eğer Vielle olsaydı, Diello yapmamasını söylese bile ona zarar verirdi. Yine de kabul etti…

 

“İyi dinlenin, Leydi Krua Alors. Hayır…”

 

Ziyafetten sonra ayrılmadan önce Diello’yu düşündü. Hafifçe eğilmiş mavi gözleri parıldıyor gibiydi. Yanakları bile hafifçe kızarmıştı.

 

“Benim güzel gelinim.”

 

Alıştırma yapar gibi eklediği ‘güzel’ kelimesi kendini suçlu hissetmesine neden oldu. Belli ki bunun adil bir anlaşma olduğunu düşünüyordu.

 

Yine de düşününce, Diello Argenta arkadaş canlısıydı.

 

Krua parmağını alnına götürdü.

 

Yine de, neden böyle bir şey yaptı… bekle, o bir dolandırıcı olmalı…!

 

* * *

 

Başı dönerken düğün günü yaklaşıyordu. Son birkaç yıldır kıtadaki en büyük ve en görkemli düğünün başlangıcıydı.