An Extra Who Wants To Escape The Obsessive Male Lead Bölüm 10

Çevirmen: Anyelaa

 

“…Ne tür bir kanıt?”

 

Kadın sorum üzerine yüzsüzce bana baktı.

 

“Herhangi bir şey. Eğer geceyi Argenta Dükü’yle geçirdiğinizi kanıtlayacaksa.”

 

Bunun üzerine düşünür gibi yaparak başımı hafifçe eğdim.

 

“Kanıt mı?”

 

İlk gece genellikle ne tür bir kanıt bırakılırdı?

 

Sıkıntılı bir yüz ifadesiyle kaşlarımı çattım. Bu bir krizdi. Gerçek geceyi geçirmiş olsaydık, geriye bir kanıt kalırdı ama kelimenin tam anlamıyla sadece el ele uyuduk, bu yüzden başım beladaydı… Diello’ya önceden sorarak hazırlamasaydım bu bir kriz olurdu.

 

“Ah.”

 

Sanki bir şey hatırlamışım gibi elimi hareket ettirdim.

 

Dün gece mahcup olan Diello’nun yüzü geldi aklıma, hafif kızarmış yüzü, mahcubiyet ifadesi.

 

Tuk.

 

Ve o garip his.

 

Elbisemin üst düğmelerinden birini açtığımda dün geceki his geri gelir gibi oldu ve yüzüm biraz kızardı. Bu, kadının gözünde, ilk gecesini düşünen yeni gelinin utancı olarak görülebilir.

 

Tuk, tuk.

 

Birkaç düğmeyi açtıktan sonra etek ucundan biraz çektim. Belki de görebiliyordu… Köprücük kemiğimde belirgin bir zevk izi görülüyordu.

 

“Bu yeterli mi?”

 

Kendimden emin bir şekilde söyledim ama utanmış gibi yapmayı da ihmal etmedim. Ne de olsa burası yalnız bırakılamayacak bir yerdi.

 

Kadın bana baktı ve başını salladı.

 

“Kontrol ettim.”

 

Arkasını dönüp sihirli aleti tekrar kullandığında bir çocuğa dönüştü ve boş araziye doğru koşmaya başladı.

 

“Vay canına! Yolu buldum!”

 

Tüylerimi diken diken edecek kadar çocuk gibi görünüyordu. Düğmelerimi ilikledim ve çocuk giderken, koşan çocuğun Alors hizmetçi tarafından kucaklandığını görebiliyordum.

 

“Aman Tanrım!”

 

Alors hizmetçisi çocuğu tutarken gözlerini kocaman açarak ağladı. Sonra üzgünmüş gibi beni selamladı ve gitti.

 

“…Düşündüğüm gibi, kontrol etmeye gelmişler.”

 

Yine de bu şekilde olacağını bilmiyordum. Onlara bakarken kıyafetlerimi düzelttim.

 

Orijinal hikâyede ilk geceyi nasıl geçirdiklerini doğrulayacak bir sahne yoktu. İlk etapta her şey Krua’nın Diello’yu geceyi geçirmesi için kandırdığı sahneye odaklanmıştı bu yüzden içeriği hatırlamıyordum bile.

 

“Senden bir iyilik isteyeceğim.”

 

Dün geceyi düşünerek arkamı döndüm. Dük Alors’un titiz kişiliği nedeniyle bunu hazırlamanın fena olmayacağını düşündüm.

 

“Senden bir iz bırakmanı istiyorum… yaklaşık, bu kadar.”

 

Diello köprücük kemiğimi işaret ederken söylediklerime gerçekten şaşırmış görünüyordu.

 

“Emin misin… sakıncası yok mu?”

 

“Elbette.”

 

Ben söylediğim için bunu yapabiliyordu.

 

Tabii ki garip hissetmediğimden değil. Yine de buna bir zevk izi olarak bakıyorlarsa, sorun yoktu. Sonuçta bu sadece bir yaraydı. Zamanla ve iyileştikçe daha iyi olacaktı, bu yüzden başının arkasına hafifçe sarıldım ve onu kendime doğru çektim.

 

“Hazırlıklı olmalıyım.”

 

Onu üzerime bastırarak nazikçe söyledim. Ona tekrar tekrar fısıldadım.

 

“Yap ya da yapma.”

 

Ayrıca pratik yapmamız gerekiyordu, değil mi? Sözlerim içindeki çatışmayı sona erdirdikten sonra, sonunda kısa bir iç çekti.

 

“Ah.”

 

Bir anda bedenimi ele geçiren o nefes verdi.

 

Sadece önlük giydiğim için açıkta kalan köprücük kemiğime dokunduğunda biraz gerildim. Belki de irkildiğimi hissetti, bu yüzden beni tuttu ve yumuşak gözlerle bana baktı.

 

“O zaman ben başlayayım, Krua.”

 

“Özür dilerim.”

 

Sessizce fısıldayarak bana doğru eğildi.

 

Bana sarılıp burnumun ucundan hafifçe öperken, Diello içime daha da derinlere daldı. Kulaklarıma dokunan nefesi, boynuma hafifçe bastıran dudakları ve elleri hala net bir şekilde hissediliyor gibiydi.

 

Kıyafetlerim geri çekildi ve çıplak omuzlarım kısa sürede izlerle lekelendi. Çok geçmeden vücudu bile hava girmesine fırsat vermeden yaklaşmıştı.

 

“Ne…”

 

O zamanı hatırladım ve ellerimle tekrar körükledim.

 

Bu sefer hedeflediğim şey kesinlikle bu değildi. Dün geceyi düşündüğümde, yanaklarımdaki sıcaklık yüzümü yelpazelediğimde bile geçmedi.

 

“Nasıl…”

 

Dün sormaya kıyamadığım kelimeler aklımdan geçti.

 

‘Bu insan nasıl bu kadar iyi olabilir? ‘

 

 

 

* * *

 

 

“Argenta’nın çitleri sağlam.”

 

Diello alçak sesle mırıldandı ve çenesini eline dayayarak pencerenin yanında durdu. Perdedeki çok az açık olan bir aralıktan aşağıyı görebiliyordu.

 

Görüş alanında bahçeye dönmekte olan Krua Alors vardı.

 

Tap, tap, tap.

 

Pencere pervazına sabit bir ritimle vuran parmak uçları durdu. Evet, Argenta’nın çitleri sağlamdı. Çitin dışındakiler için gerçekten yüksek ve sağlam bir duvar, içindekiler içinse güçlü bir kalkan ve destekti.

 

“Krua Alors…”

 

Alors’luydu.

 

Dük Alors’un emri altındaydı ve Alors Dükü’nün planladığı gibi Argenta Düşesi oldu. Tabii ki, sahte Ferro olduğunu ortaya çıkardı ve gerçek Ferro gelene kadar bir sözleşme altında onunla evlenmesini istedi.

 

“….”

 

Diello gözlerini kısmıştı.

 

Dün gece deniz gibi olduğunu söylediği gözleri sakince onunkilere kilitlenmişti.

 

Krua’ya henüz tam olarak inanmamıştı. Evli olmasına rağmen ona tamamen güvenmek aptallık olurdu.

 

Krua Alors kartlarını tamamen göstermiş gibi görünse de aklında başka ne olduğunu bilmiyordu. Üç ailenin tarihinde sırtındaki hançeri gülümseyerek saklayan sayısız insan vardı.

 

Krua Alors da üç aileden biri olan Alorlardan biriydi.

 

Kurnazlığıyla bilinen Alor’un kanını taşıyordu. Rakiplerini hazırlıksız yakalamak için hile yapmaktan çekinmezlerdi.

 

Diello Argenta, bu nedenle onu çitin içinde çok fazla serbest bıraktı.

 

Sadece Argenta için hareket eden sağlam bir çitin içinde, alışılmışın dışında bir şey yaptığında doğal olarak göze çarpıyordu. Mevcut aile reisinin sadece zayıf olmakla kalmayıp Alors kızını da getirdiği haberini duyduklarında tereddüt etmeye başlayanlar oldu.

 

Artık Argenta’da böyle insanlara ihtiyaç yoktu. Gerçek Ferro geldiğinde Argenta’nın kurallarına göre muamele göreceklerdi.

 

“Yap ya da yapma.”

 

Tap, tap, tap.

 

Parmak uçlarıyla pencere pervazına tekrar vurdu.

 

Krua Alors konumunu netleştirmek zorunda kalacaktı. Eğer Alors’tan bir planla gelen biriyse kesinlikle onları kandırmak zorunda kalacaktı ve eğer gerçekten Argenta ile el ele vermeye geldiyse bir Argenta olmak zorunda kalacaktı.

 

“Senden bir iyilik isteyeceğim.”

 

Diello, dün böyle diyen Krua Alors’u düşünerek başını öne eğdi.

 

Kendisinden cesurca bir iz bırakmasını isteyen ve beklenmedik bir durum için hazırlık yaptığını söyleyen Krua Alors.

 

“Alors Dükü benden şüphelenebilir.”

 

Ve bugün, dün gece söylediği gibi, bir kişi gerçekten geldi.

 

Diello utanmış görünüyordu ama doğal olarak Krua’nın kadına kanıtlarını anlatışını hayranlıkla izledi. İlk geceyi bu kadar doğrudan bir şekilde kontrol etmeye çalışan Alors Dükü iğrenç olsa da Krua’nın kendini savunmasını görmek ilginçti.

 

“Keşke bana gerçekten anlaşmalı bir evlilik teklif etseydi.”

 

Bunun ihanet içermeyen bir anlaşma olmasını umuyordu. Utangaç bir koca olarak Krua Alors’u çok yakından izleyecekti.